Tentoonstelling “Pijnacker per post” (2019)
Na alle kerst- en nieuwjaarswensen kwam de kerst- en andere post nogmaals ter sprake in de tentoonstelling en de lezing aan het begin van 2019.
We vertelden over de diverse postkantoren en over alle bijzondere poststukken die we hadden gevonden. Brieven met allerlei boodschappen onder de postzegel en onder de foto beschreven witte stroken, er was van alles te zien.
Marianne vertelde over alle belevenissen van moeder en dochter Van Dijk die boordevol geschreven kaarten naar hun zoon en broer Jacob in militaire dienst stuurden.
Het was een vrolijke avond, met veel wetenswaardigheden over postzegeltaal, inventieve postbodes die altijd weer de post op het juiste adres wisten te bezorgen, straten die steeds maar weer van naam veranderden. Niet iedere brief of kaart bracht echter vrolijk nieuws. Corrie schreef in 1961 aan een vriendin: ‘Ga zitten wenen voor mij, ik werk me dood, alleen in een groot huis met twee kinderen. Een aftands rot dorp, ken geen mens…’
Nou, daar waren wij het deze avond niet mee eens!
