HGOP, pijnacker
z website 1.1 hervormde toren

HGOP Brengt geschiedenis dichtbij!

z website 1.2 rk kerktoren

HGOP Brengt geschiedenis dichtbij!

z website 1.3 witte huis

HGOP Brengt geschiedenis dichtbij!

z website 1.4 1647

HGOP Brengt geschiedenis dichtbij!

z website 1.5 cjmv

HGOP Brengt geschiedenis dichtbij!

Hip Tentoonstelling “Groenteveiling” 2016-1

Tentoonstelling “Groenteveiling” 2016

De eerste lezing van het Historisch Genootschap Oud-Pijnacker (HGOP) in het nieuwe jaar was er een die meteen veel belangstellenden trok. Kennelijk gaat het hart van de ware Pijnackenaar nog steeds wat harder kloppen als het over de tuinbouw en veiling gaat, want er zaten op 13 januari jl., precies 100 jaar nadat in de groenteveiling in Pijnacker voor het eerst geveild was,  zo’n 120 mensen in de bibliotheek aan de Julianalaan om het verhaal van Aad Tas hierover aan te horen . Aad Tas schreef samen met Sjaak Oudshoorn eind vorig jaar het boek ‘Historie tuinbouw en groenteveiling Pijnacker en omstreken’. Hij vertelde hierover vele prachtige verhalen en veel dia’s die de revue passeerden staan ook in het boek.

Pijnacker kende natuurlijk al tuinderijen voordat de veiling er was, die tuinders kweekten voor de markt en venten hun groente langs de deuren. Aan het eind van de 19de eeuw ontstonden de eerste veilingen. Vanuit Pijnacker gingen tuinders aanvankelijk naar Rotterdam waar aan het Stroveer in 1904 een veiling startte, maar ook naar Delft en Rodenrijs. Door de aanleg van de Hofpleinspoorlijn ontstond het plan om in Pijnacker zelf een veiling op te richten. Ook speelde mee dat het met de schuiten best lang duurde voordat men in Rotterdam arriveerde.

Eerste veilinggebouw op de plaats waar nu de grote fietsenstalling bij het station is.

In september 1915 stichtten 41 tuinders de ‘Coöperatieve Groenteveiling-vereniging Pijnacker & Omstreken’. Aan de Parallelweg huurde men van de Hollandsche IJzeren Spoorwegmaatschappij voor 80 gulden per jaar (!) een stuk grond van 1300 m². Kort daarna volgde de aanbesteding voor een veilinggebouw waar op 3 april 1916 de eerste veildag plaatsvond. Twee maanden later volgde de officiële opening door burgemeester Jhr. J.K. Hesselt van Dinter.

1925. Volgeladen veilingschuiten aan de loswal op de Oostlaan.

Middenin de Eerste Wereldoorlog waren de opbrengsten in het begin nogal laag, maar na de oorlog ging het al snel beter. Door verkeersproblemen tijdens het laden en lossen aan de kant van de Oostlaan zocht men in 1928 naar een terrein   voor een  veiling elders. Achter de Stationsstraat en Emmastraat werd van de Groninger Harkema een stuk grond gekocht. Volgens de Telegraaf van 6 november 1928 was voor de bouw van het veilinggebouw J.M. Krijger uit Bergambacht de laagste inschrijver met 114.000 gulden. Architecten waren F. Bijl uit Kethel, en Snijder en van der Vlis uit Vlaardingen-Ambacht.

Het complex bestond uit drie gebouwen, t.w. een veilinggebouw, een fust- of kistenloods en een paardenstal. Op 1 september 1929 vond de eerste veildag plaats. Er werd een aanvoerhaven gegraven waarop in de winter als de veiling stil lag geschaatst werd.  Ook in de crisisjaren werd er weinig omgezet. Desondanks werd in 1936 een aangrenzend gebied gekocht voor uitbreiding. De jaren daarna ging het beter met de veiling en groeide de omzet en het aantal tuinders dat er groente liet veilen.

1951. Veilingcomplex met rechts de Emmastraat. Geladen schuiten wachten in de haven.

Aad Tas vertelde op een boeiende manier over de vele veranderingen die de veilinggeschiedenis kenmerken. De groenteaanvoer verliep aanvankelijk via schuiten en met paard en wagen, daarna met vrachtauto’s, de reden dat de doorvaart in het veilinggebouw werd gedempt. Van een doorvaarveiling werd het een neerzetveiling waarvoor twee grote hallen werden gebouwd. Inkopen deed men eerst mondeling, later telefonisch. De mandenmeester nam de fust kisten in en gaf deze met statiegeld uit. Later kwamen er eenmalige fusten en plastic kratten. De mechanische veilingklok werd vervangen door een elektrische.

Doordat diverse kooplui hun hoofdvestiging elders hadden liep de omzet van de veiling in de jaren ’70 snel terug. De veilinghallen werden in rustige tijden ook gebruikt voor voetbal, muziekuitvoeringen, artiestenoptredens en middenstandstentoonstellingen.  In november 1981 besloot men te fuseren met de veiling in Bleiswijk waarna op 1 oktober 1982 in Pijnacker de laatste veildag plaatsvond. Nadat de gemeente Pijnacker het veilingterrein in 1984 kocht, werden de gebouwen snel gesloopt en verrees er een woonwijk waar tegenwoordig alleen de straatnamen Keurmeesterstraat, Mandenmeesterstraat, Veilingstraat, en een kunstwerk van een manfiguur op een platbodem met een vaarboom in de hand, een veilingklok en kisten met veilingwaar nog herinneren aan een bijzonder stuk Pijnackerse geschiedenis.

Alle aanwezigen keerden huiswaarts met een passende herinnering in de vorm van een zakje met trostomaatjes.
Een tuinder houdt de wacht in de etalage van de bibliotheek.

 

 

 

 

 

 

 

 

In het volgende filmpje vertelt Aad over de groenteveiling:

Aad Tas deel 2